Brigitte Van Mieghem, een leven in het teken van zorg. Jezelf helemaal wegcijferen voor een ander, belangeloos. Zorg die de rode draad gaat vormen in jouw leven. Wie daarvan een voorbeeld zoekt, komt al snel uit bij Brigitte Van Mieghem uit Tielrode. Een warme kennismaking.
Foto © Leendert Photography
“Ik volgde een opleiding tot doktersassistent, daarna volgde persoonlijke assistentie begeleiding voor een meisje dat andersvalide was en een periode als zorgjuf. Wat mij hard heeft geraakt, is wat er met mijn vader is gebeurd. Hij kreeg Alzheimer en woonde jarenlang in een rusthuis. Toen ook mijn moeder ziek werd, nam ik samen met mijn jongste zus een besluit. We zouden thuis voor haar gaan zorgen. Mijn zus en ik vormden een zorgtandem die een reis kende van 4 jaar: intens, bergen en dalen en veel confrontaties. Het heeft mij een mentaal groeiproces cadeau gebracht. Twee zussen met één doel en toch een verschillende aanpak, benadering van hulpverlening: ons zadel van de tandem stond op andere hoogte maar we trapten in hetzelfde ritme. Dat was intens, de eerste jaren was er nog feedback en communicatie. Je voelt echt de meerwaarde die je betekent. De twee laatste jaren zorg waren zeer confronterend, het besef hoe fragiel we zijn, zo vergankelijk en tijdelijk. Machteloosheid bekruipt je. Zeker als de communicatie uitvalt, geen feedback of je nog een meerwaarde betekent. De onzekerheid, je tast in het duister over het welbevinden.”
Zorg vanuit het hart brengt verbondenheid, warmte.
“Een gebaar van zorg is een vertaling in woorden: ik geef om jou, je bent waardevol. Een mens is een cocktail van gevoelens; het is een kompas, een barometer. Belangrijk is dat je deze emoties tot uitdrukking brengt. Hoe is ondergeschikt en het hoeft niet altijd een kunstwerk te zijn. Hulpbehoevenden dienen zeker het gevoel te krijgen dat die expressie ten allen tijde mogelijk is. Muziek, kleuren en geuren zijn zo belangrijk en prikkelend tot het bewustzijn. Ons moedertje gaf ons de kans om haar onze onvoorwaardelijke liefde te tonen, onze dankbaarheid. Voor wat je ouders allemaal voor jou hebben gedaan. Eindelijk krijg je die kans om iets terug te doen. Niet alleen in woord, maar ook in daad. Je kan 100.000 keer tegen iemand zeggen: ik zie u graag. Maar wat betekenen woorden soms? Je moet er effectief staan. Een hand aanreiken, op alle vlak. Dat vind ik pakkend, het ontroert mij nog altijd. Voorbijlopen aan iemand die in nood zit, dat kan ik sowieso niet. Het heeft mij bewuster en intenser leren leven: hier en nu, het beste uit elk moment halen. Het gaf me de veerkracht om de metamorfose van ons aardse moedertje naar mijn grootste engel te zien. Dat maakt de verzoening makkelijker, want je hebt er zo dichtbij gestaan. Voor mij betekent zorg op maat: de kunst om iemand te helpen en ondersteunen op een manier zoals de hulpvrager het zelf zou invullen.
Tools hierbij zijn flexibiliteit in meedenken en empathisch zijn. Het geluk van de hulpvrager is vaak een hoger goed dan de handeling op zich: ons moedertje droeg steunkousen, ondersteunend fysisch noodzakelijk maar bij zweethoge temperaturen was het een bevrijding om ze uit te laten. Wijs? Medisch gezien niet maar de deugd verdreef de wijsheid. De dankbare blik, zo vertederend. Ik werk ook het liefst met kinderen. Kinderen die een trauma hebben opgelopen, die wil ik terug in hun kracht zetten. Ik geloof dat er een weg terug is. Heling is misschien niet hetzelfde als genezing. Maar het verschil is erg klein. Ik werk graag met audio, via een livesessie met een verhaal. Wat is bijvoorbeeld hun idool? Daar maken we een verhaal rond. Daar moeten ze 21 dagen naar luisteren, zo zit dat in hun hersenpan. Het is een positieve mindset waarmee ze hun angsten kunnen overschrijven, met de beste versie van zichzelf. Met het opzet om het begrip ‘zorg’ naar kinderen toe een concrete invulling te geven, begrijpbaar te maken, haalde ik inspiratie uit mijn ervaringenkoffer. Ik schreef een verhaal, geboren uit de dood van ons moedertje. Een eenvoudige vormgeving met onderin de beeldspraak van bloemen en steunstokjes. Steunstokjes van humor, creativiteit, geduld, relativeren, balanceren, empathie en meer.“